Gökkuşağı alabalığında (Oncorhynchus mykiss) Thiamethoxam'ın genotoksik etkisinin mikronükleus testi ile belirlenmesi

Abstract

Hücrelerin ömrü boyunca biriken genetik hasarın bir göstergesi olan mikronükleus (MN) testi, kirletici maddelerin karmaşık karışımına verilen entegre yanıtı tanımlamak için en uygun tekniklerden biridir. Bu çalışmada tarımsal aktivitelerde yaygın olarak kullanılan neonikotinoid pestisitlerden Thiamethoxam’ın sucul ekosistemde toksikolojik çalışmalarda biyomarkır özelliği olan Gökkuşağı alabalığındaki genotoksik etkilerinin mikronükleus tekniği ile değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Çalışmada iki tekerrürlü olacak şekilde 4 grup oluşturuldu. Her grupta 10 balık olacak şekilde, kontrol grubunda bir madde uygulaması yapılmamıştır. Thiamethoxam uygulaması olarak 25 ve 75 mg/l doz uygulandı. Pozitif kontrol olarak ise 10 mg/ benzen uygulaması yapılmıştır. Uygulama biriminde anestezi sonrası kaudal venadan alınan kan örneklerinden her balık için 5000 eritrosit sayılarak ortalama 1000 hücredeki mikronükleus frekansı tespit edilmiştir. Servikal dislokasyon sonrası karaciğer dokusu alınarak histopatolojik analizler için değerlendirme yapılmıştır. Mikronükleus frekansı analizi sonucunda; kontrol grubundaki ortalama mikronükleuslu ertirosit oranı %0.3, 25 mg/l Thiamethoxam grubunda %0.78, 75 mg/l Thiamethoxam grubunda %1.72 ve 10 mg/l benzen uygulanan pozitif kontrol grubunda %5.88 olarak tespit edilmiştir. Dokuların histolojik incelemelerinde; kontrol grubundaki karaciğer dokusu normal histolojik yapıda gözlenirken, 25 mg/l Thiamethoxam grubunda az olarak hafif dejenerasyon gözlenmiştir. 75 mg/l Thiamethoxam grubundaki karaciğer kesitlerinde hepatositlerde dejenerasyon, nekroz alanları ve steatoza rastlanılmıştır. Pozitif kontrol grubunda ise hepatositlerde dejenerasyon, nekroz ve steatoza ek olarak hücre infiltrasyonu ve safra kanalında dejenerasyon gözlenmiştir. Çalışmadan elde edilen veriler sonucunda kontrol grubu ile karşılaştırıldığında Thiamethoxam uygulamasında doz artışının mikronükleuslu eritrosit frekansının artışına yol açtığı saptanmıştır. Ayrıca yine Thiamethoxam doz artışı ile karaciğer dokusunda görülen lezyonların sıklık ve şiddetinde artış olduğu anlaşılmaktadır.

The micronucleus (MN) test, an indicator of genetic damage accumulated over the lifetime of cells, is one of the most suitable techniques to identify the integrated response to the complex mixture of pollutants. In this study, it was aimed to evaluate the genotoxic effects of Thiamethoxam, a neonicotinoid pesticide widely used in agricultural activities, on rainbow trout, which is a biomarker in toxicological studies in aquatic ecosystems, by micronucleus technique. In the study, 4 groups were formed with two replicates. There were 10 fish in each group and no substance was applied in the control group. Thiamethoxam doses of 25 and 75 mg/l were applied. As a positive control, 10 mg/ benzene was applied. In the application unit, 5000 erythrocytes were counted for each fish from the blood samples taken from the caudal vein after anesthesia and the micronucleus frequency in 1000 cells was determined. Liver tissue was taken after cervical dislocation and evaluated for histopathological analysis. As a result of micronucleus frequency analysis; the average micronucleated erythrocyte rate was 0.3% in the control group, 0.78% in the 25 mg/l Thiamethoxam group, 1.72% in the 75 mg/l Thiamethoxam group and 5.88% in the positive control group treated with 10 mg/l benzene. In histologic examinations of the tissues; while the liver tissue in the control group was observed in normal histologic structure, slight degeneration was observed in the 25 mg/l Thiamethoxam group. In 75 mg/l Thiamethoxam group, degeneration, necrosis areas and steatosis were observed in hepatocytes. In the positive control group, cell infiltration and bile duct degeneration were observed in addition to hepatocyte degeneration, necrosis and steatosis. As a result of the data obtained from the study, it was determined that the dose increase in Thiamethoxam administration led to an increase in the frequency of erythrocytes with micronuclei compared to the control group. In addition, it is also understood that the frequency and severity of lesions seen in the liver tissue increased with the increase in Thiamethoxam dose.